Wy ha ferlet fan mear boereferstân

Nederlân hat wat langer wat mear fan in ‘narkosteat’ neffens it rapport Noodkreet Recherche – Waar blijft onze versterking? In narkosteat is in lân ‘dêr’t op grutte skaal produksje fan en/of hannel yn narkoatika har beslach kriget ‘, ek ‘narkokrasy’, part fan ‘Narkolandia’, de narkoatikaprodusjearjende lannen dêr’t in knoarre ‘narkodollars’ fertsjinne wurdt – in dwaan dat fan ‘narkoatikaresjersjeurs’ en har ‘narkoatikasjefs’ bestriden wurdt. Dat allegearre neffens it wurdboek, in betrouber beaken yn in wiffe wrâld.

‘Narko-euro’s’ is noch net opnommen, mar dat duorret grif net lang mear. Want as wy it rapport leauwe meie, komme der miljoenen narko-euro’s út it kriminele sirkwy wei fuort dy’t ynvestearre wurde yn ûnreplik guod, mar ek yn ’e middenstân – achtenearje ris it oanboazjende tal kapperswinkels by jim yn ’e buorren – en sabeare bonafide bedriuwen, beursnotearre en al.

Gjin nijs. Wy wisten it al fan ’e Kennedys, ryk wurden mei it drankslûkjen ûnder de drûchlizzing: net inkeld swart jild wol tjilde wurde, ek de besitters skouderje mei ferrin fan tiid it fermidden dêr’t se har kapitaal fergearre hawwe en wolle maatskiplike erkenning. Don Michael Corleone seach yn The Godfather syn soantsje al as takomstich presidint fan de FS. It is by einsluten syn Dútske omkesizzer wurden, dy’t leafst in goudene brûs yn ‘e dûs hat, as ik it allegearre goed begrepen haw.

Men mei it faaks net in wet fan Meden en Perzen neame wat Honoré de Balzac skreau (‘Elts grut kapitaal giet in grutte misdie efter beskûl’), mar it is faken al sa. En in slompe jild kin men (wiere) ynfloed en (kwânskwiis) respekt mei keapje.

Likefolle, neffens de Nederlânske Plysjebûn ha wy te min resjersjeurs en hâld skrep by de narkomaffia. Dêrfandinne (en teffens út reden fan de ûnderhannelings oer de kollektive arbeidsoerienkomst dy’t skielk fan ’e ein sille) dat no ynienen it wurd ‘narkosteat’ op it kleed komt. Dêr tinke wy foarearst noch by oan lannen as Meksiko en Kolombia, mar wy kinne de letterlike betsjutting yn Nederlân al bepisje – wy binne wrâldwiid de nûmer 1 op it mêd fan produksje fan syntetysk ferdôversguod en ek de hasjtylt meitsje wy in man yn út. Wy produsearje net allinnich, mar wy keapmanje ek omtinken yn narkoatika – neffens de Tilboarger heechlearaar Pieter Tops in gefolch fan ús âld hannelsgeast, mei as nasjonaal biedwurd: negoasje is agoasje.

Twatûzen resjersjeurs moatte derby, seit de NPB. De plysje docht wat er kin, op ’e fakatuereside seach ik ûnder #Crimediggers in oprop hinne te gean en bewiizgje jin yn ‘e ‘opspoaringsexperience’. Op it heden bliuwe fjouwer fan de fiif saken lizzen en wurdt de helte fan alle fersiken om help út it bûtenlân wei ôfwiisd. Trochdat de resjerzje safolle dogeneaten rinne litte moat, wurde de kapasiteitsproblemen by it Iepenbier Ministearje en de rjuchtbanken lokkigernôch al minder – elk nadeel heb zijn voordeel.

Dêrom net, mar mei twatûzen resjersjeurs mear losse wy it probleem net op. It probleem is – en dat sil sa bliuwe oant wy der ienris en foargoed mei ôfweve – de wrâldwide en folslein dwylsinnige War on Drugs. Dy hâldt de prizen heech en bewurkmasteret dat de hannel yn dy rommel sa’n bombidigen sleet opsmyt; dêrtroch kinne kriminelen de gisels meitsje dêr’t se ús maatskippij mei út ’e foegen skuorre. Dy stomme oarloch bringt it brekme oan #crimediggers yn ‘e opspoaringsexperience tewei. Wy ha ferlet fan mear boereferstân – net fan 2.000 resjersjeurs mear. No sa.