Vrouwen en het oudste spel ter wereld

Vanochtend zag ik de Franse buurman op zijn dak aan het werk. Ondanks de subtropische omstandigheden was hij van top tot teen gekleed. Zelfs zijn gezicht werd aan het… ehh, gezicht onttrokken door een zwart masker. Dit teneinde huidkanker voor de derde keer te voorkomen – het moet een keertje uit zijn.
Toen ik hem zo bezig zag, kwamen er twee dingen in me op.
1. Dat ie niet moest vergeten zijn masker af te zetten als ie naar de bank ging
2. Dat ie zo wel wat weghad van een islamitische vrouw

Opeens bedacht ik dat de gezichtsbedekking van laatstgenoemde van oorsprong alles te maken moet hebben gehad met de onverbiddelijke woestijnzon en dat er pas later een religieuze betekenis opgeplakt is. Waarschijnlijk om priapisme bij de mannelijke helft van de bevolking te voorkomen – “Jottem, blote kone!”
Ja, leer mij kerkvaders kennen!

U lacht nu misschien om zoveel achterlijkheid, maar vergeet niet dat een Engelsman nog niet zo lang geleden – in het Victoriaanse tijdperk om precies te zijn – al een stijve kreeg bij de aanblik van een onbedekte tafelpoot – “Jottem, blote pote!”
Moeders zag er geen… eh, been in dat daddy ’t af en toe op de tafel wilde doen, maar liever niet met de tafel, please.
“Ach, meisje, bedek je de pianopoten meteen ook even? Beter daddy ontstemd dan de piano, nietwaar!?”

En nu we het toch over hypocrisie hebben, even een vraagje: Wat als Kasshoggi een vrouw was geweest?

Immers, we doen af en toe wel heel superieur tegenover onze Saoedi-Arabische medemens, die tot voor een paar maanden nog niet eens een vrouw achter het stuur toeliet, maar ik durf er heel wat onder te verwedden dat in ons o zo moderne Westen – waar niemand vreemd opkijkt als een vrouw minder verdient dan haar mannelijke evenknie, voor precies hetzelfde werk – de internationale ophef een stuk minder geweest zou zijn als er een vrouw in de bewuste ambassade in Ankara tot bouwpakket gefiguurzaagd was…
Hè?
Nee, bewijzen kan ik ’t niet vanzelf, maar… wees eerlijk: wat denk je zelf?

Noemde een vooraanstaand Nederlands politicus de islam ooit niet een achterlijke godsdienst?
Het intrappen van een open deur natuurlijk, want dat geldt voor iedere godsdienst. Een christelijke(!) politieke partij in Nederland gunt vrouwen naar verluidt niet eens stemrecht.

En nu we het toch over vrouwen hebben, wat dacht je van onze Portugese nationale Officier van Justitie?
Ik durf te wedden dat menigeen in Europa weer knap schamper deed over het zooitje dat Amerikanen maken van de scheiding der machten, zoals de zaak Kavanaugh – ten overvloede – maar weer eens bewees. Waarom wordt de rechterlijke macht in Amerika niet mans genoeg geacht om een rechter voor het Supreme Court te kiezen? Waarom wordt zulks aan de politiek overgelaten, aan de wetgevende en uitvoerende machthebbers?
Afijn, nogmaals, voordat we daarover al te schamper gaan doen, is het misschien goed om eens een kijkje te nemen aan onze eigen Europese zuidelijke stranden.

Waar de zesjarige ambtstermijn van een Portugese nationale Officier van Justitie doorgaans steeds stilzwijgend verlengd werd tot de persoon in kwestie de pensioengerechtigde leeftijd behaalde, moest Joana Marques Vidal onlangs na haar eerste termijn alweer het veld ruimen, zoals haar een uurtje voor afloop medegedeeld werd…
Hè?
Nee, verrast hoeven we daarover niet te zijn, nee. Het was de Socialistische Partij, die momenteel op het pluche zit, namelijk een doorn in het oog dat Joana partijbons en oud-premier José Sócrates zonder pardon achter de tralies zette wegen corruptie, witwassen van zwart geld en wat niet al. Dat ze bovendien de president van ’s lands grootste bank, Ricardo Espírito Santo Silva Salgado, in dezelfde zaak – al of niet bij toeval proces Marquês geheten – aanklaagde was tegen het zere been van Ricardo’s vrindje Marcelo Rebelo de Sousa, tevens landspresident.

“Ja, godskolere, als dat mens het oudste spelletje ter wereld niet weet mee te spelen, dan kunnen we beter iemand anders op die post zetten. Nietwaar!? Iemand die een pietsje… ehh, flexibeler is.”
Sic transit gloria mundi.