The mills of justice grind slowly, yet they grind exceeding small

De kopstukken van het justitiële apparaat in Portugal, alsmede de President der Republiek, komen jaarlijks bijeen voor de “aftrap” van het nieuwe seizoen.
Tot nu toe klaagde men in koor over de trage rechtsgang en vooral de rechtsongelijkheid hier te lande. Over dat laatste placht men te zeggen: “Justitie is sterk voor de zwakken, doch zwak voor de sterken.”
Met andere woorden, ook hier gold het darwinistische recht van de sterkste.
Afijn, nadat iedereen braaf zijn zegje gezegd had, dat het een schande was en dat het zo echt niet langer kon, nam men een glas, deed men een plas en… bleef alles zoals ’t was.

Nu afgelopen vrijdag José Sócrates, premier van 2005 tot 2011, in hechtenis genomen werd op verdenking van fiscale fraude, witwassen van zwart geld en corruptie, roepen sommige commentatoren meteen: “Joepie, het rechtssysteem wérkt!”
Werkt naar behoren, bedoelen ze daarmee vermoedelijk. Ik vind die conclusie wat voorbarig, maar feit is, dat er de laatste tijd ook enkele kopstukken uit het bankwezen “vastgezet” zijn in afwachting van hun proces inzake list en bedrog. Dus er líjkt inderdaad iets te veranderen als het gaat om de straffeloosheid der sterken.

Toch verwachtte eigenlijk niemand dat de ex-premier na drie dagen verhoor overgebracht zou worden naar de strafgevangenis in Évora teneinde dáár zijn proces af te wachten. Ik persoonlijk zie eigenlijk niet in hoe iemand die bijvoorbeeld onder huisarrest geplaatst wordt (mét “aftapping” van telefoon), het gerechtelijk onderzoek zou kunnen verstoren, laat staan dwarsbomen, maar de onderzoeksrechter hoeft (gek genoeg!) aan mij ook geen verantwoording af te leggen over diens strengere beslissing.

Wat dies ook zij, men mag denk ik zeggen dat het van tweeën één is…
Óf we zijn zes jaar lang geregeerd door een misdadiger, óf het rechtsapparaat functioneert bijzonder onzorgvuldig.
Géén van beide mogelijkheden zal in de wereld om ons heen bijdragen aan de goede roep van Portugal, vrees ik.

Intussen ziet de Socialistische Partij, die het zo goed deed in de peilingen, plotseling het zwerk drijven als het gaat om de verkiezingen van volgend jaar. Ik sluit niet uit dat in haar gelederen binnenkort de socratische vraagstelling opgeld doet of er niet een soort van “destalinisatie” moet plaatsvinden.