’s Lands wijs…
Een ijselijk gepiep, toen ik vanmorgen naar mijn Volvo liep.
Het leek uit de container te komen…
Dat is niet zo vreemd. Als de container uitpuilt, gebeurt het weleens dat katten zich van schrik als lemmingen over de rand naar buiten storten wanneer ik een vers zakje huisafval kom aandragen. Het zou maar zo kunnen dat er een jeugdige “morgenster” bekneld was geraakt tijdens een strooptocht. De poes van de “bovenbuurvrouw” – d.w.z. van het alleraardigste, oude mensje dat aan de overkant van de straat woont en op ons huis neerkijkt – had een week of wat terug gejongd in de in aanbouw zijnde plee van onze (gelijkvloerse) buurman. Dus het ging vermoedelijk om één van die drie schavuiten.
Goedmoedig sloeg ik het deksel op teneinde de in doodsangst verkerende bengel uit zijn lijden te verlossen.
Echter, de container puilde niet uit. Sterker nog, hij was leeg…
Even denken!
Ja, vandaag is het donderdag, dus gisterenmorgen om 8 uur is de vuilnisauto geweest!
Het gepiep was afkomstig uit een piepklein, dichtgeknoopt plastic tasje dat troosteloos op de gore bodem lag…
Het zal toch niet, hè!? Het zal toch niet dat onze buurman, die ik overigens in weken niet gezien heb (hij gebruikt het huisje naast ons slechts als pied-à-terre, c.q. “love shack”), vanochtend vóór dag en dauw de jeugdige krakers van zijn plee-in-spe “gearresteerd” heeft en zich op deze onmenselijk gemakzuchtige wijze van het gespuis wenst te ontdoen!?
Veel tijd heb ik niet voor het bedenken van alternatieve mogelijkheden; de ontwikkelingen volgen elkaar plotseling snel op.
De teef van de bovenbuurvrouw komt met de staart tussen de benen naar beneden gesneld en kruipt jankend onder de container. Opeens begint het mij te dagen…
Het gáát helegaar niet om “onze” schattige schijthuisbewoners! Het alleraardigste, oude weeuwtje van boven heeft…
Afijn, dat heeft ze een paar jaar terug ook eens geflikt, dus waarom het zolang geduurd heeft voordat ik dit complexe raadsel van 1+1 opgelost had, is me bij nader inzien een… ehh, raadsel.
Hoe de teef het geflikt heeft (nee, ik heb het nu even niet over de bovenbuurvrouw), dat weet ik niet, maar op de rug liggend onder de container is ze erin geslaagd om met bek en voorpoten de zak met kroost door een afvoergaatje, dat me nu pas opvalt en dat niet groter is dan de omtrek van een theekopje, te fantaseren en een tel later is ze met haar nageslacht in de bek aan de haal.
Succes, meisje!
Ik raap het kapotgescheurde en… nu zwijgende zakje op en dump het hoofdschuddend in de container.
Recente reacties