Quid pro quo

Een actueel probleem, waarover tallozen zich dagelijks het hoofd breken, is… overtollig vetweefsel. Hoe raakt men dat menselijkerwijs weer kwijt?
Hè?
Minder eten en drinken?
Ik ga nog liever dood, zeg! Ik zei meen ik duidelijk…menselijkerwijs!

Ik durf er een jaarsalaris onder te verwedden, dat er lieden zijn die stiekem bij hun eige denken: Ik wou dat de dokter dat overtollige vet even kon… wegzuigeren!
WOEHÁÁÁÁÁÁÁ!

Denkt u nou écht, dat zichzelf respecterende dokters die – veelal op kosten van de gemeenschap – zich uit de naad geploeterd hebben, teneinde na jaren van niet-aflatende studie en noest afzien de hypocriete… ehh, hippocratische eed af te leggen en zich volleerd geneesheer mogen noemen, en die dankbaar zijn dat ze eindelijk in de gelegenheid zijn om hun ereschuld aan de gemeenschap in te lossen, door hun medeburgers te genezen van kwaal en zucht… dat díe hooggeachte geleerde dames en heren wel eventjes bereid gevonden kunnen worden… zich dermate te verlágen dat ze zich bezig willen houden met zo’n kleinburgerlijk luxeprobleempje als uw vetrandje!? En dat ze dat wel even zullen wegzuigeren!? Hahaha, dénkt u dat wérkelijk!?

Wel… niet voor níets natuurlijk!