Pussy-album

Toen ik ‘s anderendaags slaapdronken de badkamer binnenstuiterde, zat mijn vrouw wijdbeens op het bidet met een schuimende scheerkwast in de aanslag…
Ik denk niet dat de dierenarts zulks voor ogen stond, toen ie zei dat de poes vooraf geschoren moest worden, probeerde ik de dag met een kwinkslag te beginnen.
Ze kon er niet om lachen. Een foto maken mocht ook al niet.
Nou ja!
Ach, ik begreep haar bitsheid wel een beetje. Ikzelf was ook best wel gespannen in verband met de ingreep aanstonds. En ik weet van mezelf dat ik spanning door de bank genomen probeer te breken met smakeloze grappen – grappen waarvan alleen ikzélf de humor pleeg in te zien.

De vrouw van de dierenarts deed open. Ze liep zo te zien op alle dagen…
Bij u heeft de ingreep averechts gewerkt zo op ‘t oog, probeerde ik het ijs te breken.
Ze kon er niet om lachen; ze keek me aan alsof ik in plaats het water gebroken had.
Ik kreeg bovendien een uitbrander van mijn vrouw; zulke dingen zégt men niet in Portugal, bitste ze.
Nu ja, pruilde ik, je wilt toch niet beweren dat zo’n… ehh, uithangbord veel vertrouwen inboezemt in de kunsten van haar man!?

Veel tijd tot discussie hadden we niet; ons werd door de inmiddels ten tonele verschenen – ik mag wel zeggen, voluptueuze – assistente te verstaan gegeven dat we het patiëntje des middags om een uur of vier weer mochten afhalen. Terwijl de dierenarts himself de “kooi” met daarin onze kleine Diana wilde wegdragen, wilden de weelderige vormen van ‘s mans assistente mijn goedkeuring wegdragen…
Maar dat ging zomaar niet!
Diana’s grote blauwe schrikogen, gepaard aan een hartverscheurend “Miauw!” net vóór ze aan ons oog onttrokken werd, deden bij mijn vrouw de waterlanders over beide wangen biggelen.
“Ach, god”, smolt de assistente en drukte het gezicht van mijn vrouw een wijle aan haar laag uitgesneden Silicon Valley.
Ik zette het subiet op een brullen. Tevergeefs!
Hè?
“Ach, god”, zei u?
Nou, ook weer niet zó erg, hoor! Want om eerlijk te zijn was haar decolleté wel érrug laag uitgesneden en… ik heb ‘t érrug in de rug de laatste tijd.

Die avond, thuisgekomen, pakte ik meteen het fototoestel, teneinde het geschoren onderlichaam van het patiëntje te vereeuwigen…
In tegenstelling tot mijn vrouw die ochtend maakte Diana geen bezwaar. En Ik beantwoordde de ongestelde vraag in de blik van mijn vrouw langs mijn neus weg met een droog “Voor mijn pussy-album!”