Politiefuik

Wat me gísteren toch weer overkomen is…
Luistert en huivert!

We waren bij onze Zweedse vrienden in Spanje wezen dikkedakken (d.i. Gronings voor ‘lekker eten’) en hadden daarbij een stevig glas wijn gedronken.
Nou zal het niet zozeer aan dat glas wijn gelegen hebben, dat deze getapte jongen al gauw lekker onder stoom kwam te liggen (want daar ben ik heus wel aan gewend), als wel aan die cocktail vooraf. Die Zweden hebben namelijk de gewoonte, meegeëxporteerd uit hun vaderland, om hun eigen… eh, spiritualiën te stoken.
Wat dies ook zij, die door Lars bekokstoofde cocktail dronk verrekte lekker weg, maar tegen het einde van de avond was ik toch dermate… ehh, spiritueel, dat ik iets deed wat ik helemaal niet van plan was geweest te doen; ik liet onze Volvo staan en nam een taxi naar huis!

En dat was achteraf bezien maar goed ook, want onderweg reden we wel degelijk ‘in de fuik’ van een alcoholcontrole…
Gelukkig worden taxi’s niet aangehouden en mochten we doorrijden! We zijn zonder ongelukken thuisgekomen, hetgeen op zich een godswonder heten mag, omdat ik toch al een hele tijd niet meer in een geschakelde auto gereden had. Bovendien weet ik bij god niet meer hoe ik aan het ding gekomen ben en… wat ik er nu mee moet. Ik bedoel, zo’n taxi gaat op den duur nogal opvallen, zo op je oprit… Denkt u niet?
Iemand een idee?