Neukteugels

Ik heb geloof ik al eens geschreven in één van mijn blogs, dat sinds men begin vorige eeuw in de Westerse wereld begon met het industrieel manipuleren van verzadigde vetten (de zogenaamde “transvetten”) hart- en vaatziekten onder de bevolking opeens explosief begonnen toe te nemen. Wetenschappelijk werd de link tussen beide verschijnselen nooit gelegd… Ja, dá-ág; voedselindustrie (light zus en light zo), medische beroepsgroep (“Denkt u wel een beetje om uw cholestorol, mevrouw/meneer!?”) en farmaceutische industrie (statins = big bucks) houden als een ware tripartite eenheid al bijna een eeuw lang een duizelingwekkende cash-flow in stand, tot volle tevredenheid van alledrie. Dat “primitieve” volkeren, die zich intussen lekker ongans zijn blijven vreten aan verzadigde vetten, hoegenaamd geen toename zagen in hart- en vaatziekten, werd steeds keurig buiten de pers gehouden.

Maar ja, de kruik gaat natuurlijk zolang te water tótdat ie barst…
Nu las ik namelijk dat er – om te beginnen – een diepgaand, meerjarig onderzoek is gedaan naar de vraag hoe het toch komt dat de zichzelf kastijdende westerling op middelbare leeftijd vetlagen ontwikkelt rond buik en billen, de zogenaamde “middle-age spread” (of – indien u de voorkeur geeft aan de strikt wetenschappelijke term – “neukteugels”), terwijl onze de beest uithangende, “primitieve” medemens daar hoegenaamd geen last van heeft.
“Ra-ra, hoe kan dat nou? Wij snappen er níets van!”

Afijn, men heeft een grote groep mensen gedurende vele jaren keurig alle medisch verantwoorde rotzooi gevoerd, terwijl een even grote controlegroep evenzolang het zogenaamde “mediterrane dieet” volgde.
De eerste groep kende een flink percentage afvallers, dien het industrieel gemanipuleerde voedsel alras de neus uitkwam. De controlegroep, die zo’n beetje voor-de-kat-z’n-kut-weg leefde (dus met échte boter, volle melk, olijfolie, rode biefstuk, dito wijn en lang-zal-ze-léve-in-de-glóó-ri-ááá…hieperdepiep…!), had daarentegen gek genoeg nauwelijks last van deelnemers die het dieet niet echt (“Echt niet, dokter!”) volhielden tot de eindstreep. Gelukkig behield de eerste groep tot aan de meet toch een statistisch significante grootte.
En wat bleek…?
De controlegroep, die met het mediterrane dieet dus, had niet of nauwelijks last van neukteugels, no fucking… uhh, reins whatsoever, terwijl de hongerende flagellanten uit de eerste groep stuk voor stuk een ‘middle-age spread’ vertoonden van hier tot Wladiwostok.
“Ra-ra, hoe kan dat nou? Wij snappen er níets van!”

De tripartite eenheid houdt wijselijk zijn mond.

De meest plausibele lekenverklaring tot dusver lijkt te zijn dat de mensen van het dieet met de verzadigde vetten zich tussen de maaltijden lekker verzadigd en vet voelden, en dus geen behoefte gevoelden aan “tussendoortjes”, terwijl voor de halvarine- en nucleaire komkommer-groep de weg naar ‘vending machine’ en koelkast geplaveid was met goede voornemens; ofwel, “donots” leiden kennelijk tot “donuts”.
Tja!
Wat denkt u? Glaasje rood dan maar!?