De Kening

In wiis man sei: Flean der net te rimpen yn!
Mar ik rin de kâns dat ik fuort slij bin nei dij

Nee, myn skat, nee, ik doch dat net mei sin,
Want hoe komt men foar dat men fereale wurdt op dij

By ’t winter leit der snie, by ’t simmer wurdt der gerze
Leau my, myn skat: Wat wêze moat, moat altyd wêze

Krij my by de hân, krij myn hert der fuort mar by
Want hoe kom ik foar dat ik fereale wurd op dij