Categorie: fúljeton Lytse Pier

– Ik moat pisje. Dat ferbriek de betsjoening; wy wiene fuort werom yn ’e werklikheid. Toe mar efkes, andere Japik wylst er syn pinsiel oan in flarde ôffage, jo witte it paad. It frommes...

– Hat jim heit al ferteld fan dy kear doe’t op ’t waad in keppel Saksen oer har gearfoel? Myn stalke Keimpe en ik waarden sêft set fan Japik, goekunde fan ús heit. Wy...

– Ik miende dat dy Lytse Pier allegear blierens wie. Dat hie der wol oan, juster. De loft hie hjoed koppe en berûn no. Boppe it waad wie de reinbôge te sjen tsjin in...

– Hoe koe dat no syn stalke wêze, frege ik, it soantsje fan… fan… sa’nien! Dy dûmny like my gjin skop foar de kloaten wurdich. Dat lêste sei ik net lûdop fansels; net alles...

– De sinne giet wer mei ’t bleate gat op bêd, brimme heit. Der wie yndied net in bankje oan ’e loft. It wie neare waarm. – Sei heit juster net dat er in...

As it molken rûn is, moat men tsjernje, wurdt der sein. En heit wie hjoed sa moai op ’e tekst … – Heit hat niis ferteld, dat er syn pake in kear hast de...

– Mar, frege ik betommele, mar hoesa dan Lytse Pier? Ik woe mar sizze, as er noch grutter wie as Grutte Pier sels … Heit glimke fyntsjes. – Dat sil ik dy mei houtskoal...

Ik wit noch hoe âld oft ik wie doe’t ik foar it earst oer him hearde. Dus dat moat yn ’e sechstiger jierren west hawwe. Master fertelde langer ferhalen oer Grutte Pier. Wy harken...