By it ûnwiten korrupte IOC is sprake fan nije krêftdiedigens óf fan eigenwille

Russyske atleten meie net meidwaan oan ‘e Winterspullen. Utsein as se bewiizgje kinne har nea mei doping ynlitten te hawwen. En dan noch meie se net yn in Russysk pak klean efter de Russyske flage oan it olympysk stadion yn marsjearje en sil by in oerwinning it Russyske foltsliet net spile wurde. Sisa, dat komt derfan as men de boel ferneukt, lykas de Russen yn 2014 yn Sotsjy.

Neffens foarsitter Bach fan it IOC wie sprake fan in ‘net earder foarfallen oanfal op de Olympyske Spullen en de sport’. Dat is mar de fraach, by my is der wat hingjen bleaun fan ‘net earder foarfallen’ oanfallen fan de eardere DDR, withoefolle hurdrinners, it heale hurdfytserspeloton en in stik of hûndert oare oanfallen. Dy’t net allegearre oanhelle wiene mei doping, sa net, mar ál mei de stjonkdobbe dy’t ‘topsport’ hjit – of gewoan ‘fuotbal’.

Neffens de Russen is der sprake fan politike spullen en dêr koene se altemets de keutel by de skjinne ein mei hawwe. Yn alle gefal is it sa, de iene mei in ko stelle en de oare mei net oer de hikke sjen. Foar de Simmerspullen fan 1984 waard ûnder meiwitten fan it Amerikaanske atletykbûn in dopingprogramma op priemmen set en nimmen dy’t neitiid yn ’e pleit gong foar útsluting fan de Amerikaanske atleten by de Spullen fan 1988. Lyksa nei it Balco-affearen út 2003, struktureel brûkme fan doping troch olympyske atleten, mochten de FS dielnimmen bliuwe oft der neat te rêden wie.
Hurdere regelematen wiene lestich. Fierwei it grutste part fan de Spullen waard finansiere fan Amerikaanske tv-networks en sponsers. Amerikanen útslute fan meidwaan soe de ein fan de Spullen betsjutte.

Hie Gazprom de Winterspullen mar keapje moatten, krekt as Coca-Cola yn 1996 de Simmerspullen.

By it yngreven korrupte IOC is sprake fan itsij nije krêftdiedigens itsij eigenwille. En fan – dat kin net misse – diskriminaasje. Sels in Russyske atleet dy’t sa skjin as de brân is – men mei no ienkear it meast ûnwierskynlike nea foar ûnmooglik hâlde – moat no bewiizgje dat er gjin doping brûkt. Dat hat syn útfallen. By syn konkurrenten leit de bewiislêst op de kontrolearjende ynstânsjes, sa’t it heart.

It seit himsels dat ús Nederlânske jonges en famkes allegear glêd oer de hûd binne – en altyd west hawwe aldergeloks. Mar hoe sit it no krekt mei Finske langlaufers en Amerikaanske iishockeyers? Dat binne gjin Russen. Mar se hoege net te bewiizgjen dat se skjin en suver binne; dermei rêde en wurd net snapt folstiet. Dêr is gjin keunst oan.

Bachs foargonger, de Bels Rogge, hie it goed sjoen doe’t er ornearre dat it nasjonalisme yn de sport in spoar fan ferdjer, skelmdwaan en korrupsje efterliet. Leafst seach er de hiele heechdravende eksetra mei flageparade, foltslieten en domme medaljespegels swinen. Hy wie dêr fierhinne hosk mei.

In kampslach tusken lannen hat nea it wyt fan de Spullen west, de talis wie in wedstriid tusken yndividuën. Oant lannen, nazi-Dútslân as earste, yn ’e lampe krigen dat se skoander propagandamateriaal foarmen en it sportevenemint ûntnaderen. Men soe de regelematen tsjin Ruslân as it begjin fan in grutte omkear sjen kinne, al moat men dêr wol in troch pokken en mûzels hinne optimist ta wêze.

De heechstferantwurdlike foar de Winterspullen fan 2014 hiet Vitaly Mutko. Hy is no vice-premier fan Ruslân en ek foarsitter fan de organisaasjekommisje fan it WK fuotbal 2018 – op korrupte wize ynhelle. Op de fraach oan it wrâldfuotbalbûn Fifa (teffens sa rottich as in mispel) oft de IOC-regelematen gefolgen hawwe soene foar it WK, kaam in koart andert: ‘No impact.’

Aldergelokst, sa kenne wy de sport werom.