Beyond reasonable doubt

What d’ye think of the verdict, vroeg ik aan de Zuidafrikaan die hier toevallig voor anker ligt.
Hij was ‘t ermee eens, zei-d-ie, dat Pistorius niet veroordeeld is voor “moord”, want… het was helemaal geen opzet geweest volgens hem.
Hoe bedoel je, testte ik meteen of z’n anker niet ging krabben, jij begint ook meteen op de badkamerdeur te schieten, zeker, zónder eerst even te voelen of je vrouw nog naast je ligt!?
Zijn vrouw was niet thuis, zette hij me op ‘t verkeerde been.
Kijk, dát wist ik niet! En ik meende nog wel dat ik de zaak op de… eh, voet gevolgd had.
Zijn vrouw was niet thuis toen hij naar bed ging, passeerde de Zuidafrikaan me speels, dus toen ie wakker werd, dacht ie meteen aan een inbreker. Logisch!
Logisch?
Ja, want in Zuid-afrika is dat namelijk normaal, vertelde-n-ie, in Zuid-Afrika gaat niemand ooit naar bed zónder die gedachte; echt nóóit!

Ik werd voor ‘t eerst in deze zaak, een zaak die al voorbij is dus, overmand door redelijke twijfel.