Belgenmop: Strafgevangenis

‘Belgische gedetineerden stelen voor tienduizenden euro’s van gevangenis‘, las ik vanmorgen.
Ik bedoel, waar kom je vandaag de dag nog een eerlijke boef tegen?
In België, dacht u?
Nou, vergeet het maar rustig!

De maas in het net bleek een foutje in een on-line winkelplatform te wezen, waar de boeven gretig waren ingedoken (doorgedoken?) – want, gratis roken.
Kasie, kasie!

Wie sloeg er groot alarm?
Een wakkere diender? Een oplettende cipier? Iemand die dacht: Waar rook is, is vier… ehh, vuur? De likpil, die zich verbaasde over de verdacht steile groeicurve in het aantal (sterf)gevalletjes longkanker?

Neen, neen, neen en nog eens neen.
De boekhouder!
De penninglikker ontdekte een gat in de begroting: Kassa, kassa!
Dat moet dan een nieuwe boekhouder geweest zijn, want de fraude duurde naar verluidt al een jaartje of vuur… eh, vier. En niemand die er ooit over gevallen was – over het gat. Nog geeneens gestruikeld.

‘De directie heeft onmiddellijk de politie ingeschakeld.’
Men vraagt zich af, wat die nog konden uitrichten bij aankomst. De gevangenen in hechtenis nemen? Ze op heterdaad betrappen op roken?

Maar nou komt ‘t…
Men zou denken: Dat wordt brommen!
Maar nee! De frauderende gevangenen ‘mogen 30(!) dagen lang geen gebruik maken van het on-line winkelplatform‘.
Godverdomme! Dat wordt een gevangenisoproer – of met een beetje mazzel een staking (lucky strike) – met als (volkomen terechte) eis: omzetting van die straf in de doodstraf.
Wat ik je brom!