Arrogante klootzak

Kijk, als nieuwe opdrachtgevers dan eenmaal in de kieren krijgen dat je redelijk uit de voeten kunt met hun verzoeken om vertaling, dan proberen ze je meteen te verleiden tot kwaliteitscontroletaken – of Jaap … would feel comfortable with proofreading tasks?
Op dat vlak is het aanbod gering. Ik snap wel waarom.

Oh, Maria, that is so hard to say. Comfortable is a big word. I don’t want to come across as snotty, but it’s my honest opinion that the command by Frisians and Dutchmen of their maternal language is all but up to scratch these days.
Therefore, a proofreading job is often more labour-intensive than translating. More work and less pay, if you can see where I’m coming from. But the latter is not my main concern! To me, translation is fun, you see, whereas proof is a nuisance nine out of ten times. Don’t get me wrong, I’m perfectly willing and able to leave good enough alone, but that’s the whole point, isn’t it – it’s not good enough most of the time. 
Does that make me sound patronizing to my fellow linguists?

Het antwoord op de slotvraag zal in de meeste gevallen ja zijn, hahaha! En dan word ik gearchiveerd onder ‘arrogante klootzak’ of mijn naam gaat meteen de prullenbak in.
Afijn, dat is dan maar zo!

Kijk, ik ben de eerste om toe te geven dat ik geen enkele sjoege heb van dingen waarvan de meeste mannen heel veel verstand lijken te hebben, zoals geldzaken, auto’s, geluids- en videoapparatuur, computers, smartphones …
Hè?
… en vrouwen versieren, ja. Daarin lijken ze ook allemaal doorgewinterd te zijn, ook al is dat niet altijd af te zien aan de keuze van hun … afijn, we hadden het over technische zaken. Nee, daarover kan deze jongen niet meepraten, domweg omdat ze me niet interesseren.

Maar een beetje pielen met taal … dát is mijn ding.
En, nee, ik vind het helemaal niet erg dat anderen dat op hun beurt nauwelijks interesseert. Ieder zijn meug!
Als ik er maar geen last van heb …